(ผญาอีสานบ้านเฮา)
พี่น้องเอย เพิ่นว่าเมืองอีสานบ้านเฮานี่ดินดำน้ำซุ่ม ปลากุ่มบ้อนคือแข้แกว่งหาง
ปลานางบ้อนคือขางฟ้าลั่น จั๊กจั่นฮ้องคือฆ้องลั่นยาม
คนมีศีล ดินมีน้ำ บ่ห่อนขาดเขินบก ฝูงหมู่สกุณานก บินซวนซมปลายไม้
ไทเมืองไกล เมืองใกล้ ไปมาได้จอดแว้ น้ำใจหลายดีแท้น้อ หมู่เฮาซาวอีสาน ซั่นแล้ว
ขอบคุณคำผญาดีๆจาก:
ชมรมศิลปวัฒนธรรมอีสาน จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย